ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΤΡΟΦΙΜΩΝ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αθήνα, 18 Ιουνίου 2018

Ομιλία

Αν. Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων,
Γιάννη Τσιρώνη, την Παρασκευή 15/6/18, στη συζήτησης επί της προτάσεως δυσπιστίας
κατά της Κυβέρνησης από την ΝΔ

Κυρίες και κύριοι,
Σήμερα αναμετρόμαστε με την ιστορία μας και επιτέλους πρέπει ο καθένας από εμάς σήμερα εδώ ό,τι κάνει και ό,τι λέει να είναι για να κοιτάει τα παιδιά του και τα εγγόνια του στα μάτια.

Και ξεκινάω κατ’ αρχάς με το όνομα της γειτονικής χώρας. Σήμερα που μιλάμε, λοιπόν, εκεί που μας οδήγησαν οι κυβερνήσεις σας, έχουμε μία χώρα με σύνθετη ονομασία -όχι erga omnes, μόνο για την εξωτερική χρήση για τον ΟΗΕ- η οποία λέγεται «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Και ρωτάω πάρα πολύ απλά: Πώς φτάσαμε εδώ; Και δεν θα γυρίσω στον εμφύλιο ούτε θα γυρίσω στον Μέγα Αλέξανδρο.

Με τον Κανονισμό, λοιπόν, 3567/1991 –είναι Κανονισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης- που κάποιος τον είχε ξεχάσει, τον οποίο υπέγραψε ο κ. Σαμαράς, σταματάνε οι εμπορικές σχέσεις το 1991 με την Γιουγκοσλαβία. Και λέει εδώ για το καθεστώς που θα εφαρμοστεί πλέον χωριστά και ανεξάρτητα με τις Δημοκρατίες της Βοσνίας Ερζεγοβίνης, της Κροατίας, της «Μακεδονίας» και της Σλοβενίας. Είναι πια οι Δημοκρατίες που γεννιούνται από τα συντρίμμια της πρώην Γιουγκοσλαβίας.

Αυτό εδώ, λοιπόν, το έχετε υπογράψει. Και μην μου πείτε ότι δεν είναι φρέσκο. Το καταθέτω στα Πρακτικά. Υπογράψατε, λοιπόν, στις αρχές Δεκεμβρίου του 1991 ότι κάνετε ανεξάρτητες εμπορικές σχέσεις με αυτό που σήμερα αναθεματίζετε.

Τότε ήσασταν στο «ΝΑΙ» σε όλα. Τότε, βέβαια, ό,τι έλεγε η Ευρωπαϊκή Ένωση, το υπογράφατε. Και δεν κοιτάξατε τις επιπτώσεις αυτού του κειμένου. Γιατί τότε έπρεπε η Ελλάδα να βάλει το βέτο και να πει ότι εδώ υπάρχει μια εκκρεμότητα από τον εμφύλιο, από το 1945, και να πει ότι όχι, αυτοί εδώ είναι κρατίδιο και δεν μπορούμε να έχουμε ανεξάρτητες εμπορικές σχέσεις.

Τότε διαμελίστηκε η Γιουγκοσλαβία και μετά από λίγα χρόνια είχαμε στα βόρεια σύνορα μας αυτό το οποίο σήμερα αναθεματίζετε αλλά δεν το παραδέχεστε, μία χώρα δηλαδή που ονομάζεται «Μακεδονία», σκέτο. Αυτό, λοιπόν, το έγκλημα του κ. Σαμαρά, που το αποδεχθήκατε, σήμερα το αρνείστε τελείως. Άκουσα την κ. Βούλτεψη και πολλούς άλλους. Άκουσα για τα διαδικαστικά, άκουσα για το ένα, για το άλλο. Θα μιλήσουμε γι’ αυτά.

Ρωτάω κάτι πολύ απλά: Τη σύνθετη ονομασία τη δέχεστε; Και αν τη δέχεστε, γιατί πάτε στα συλλαλητήρια; Γιατί αυτοί που πάνε στα συλλαλητήρια, αρνούνται τελείως τη διαπραγμάτευση με τη γειτονική χώρα.

Εσείς, λοιπόν, ως Νέα Δημοκρατία, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση όταν εδώ πέρυσι ο Πρόεδρός σας, καλοκαίρι του 2017, έλεγε ότι εθνική θέση της χώρας είναι σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό μπροστά από τη λέξη Μακεδονία -τα λόγια του αναφέρω- πώς είναι δυνατό να μας λέτε αυτήν τη στιγμή ότι «πάμε στα συλλαλητήρια», που ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι εκεί πέρα παρέα με τον κ. Μπαρμπαρούση θα είναι και όσοι δεν θέλουν καθόλου τον όρο Μακεδονία. Αυτό φωνάζουν στα συλλαλητήρια. Το αποδέχεστε ή όχι; Δεν το λέτε, κρύβεστε πίσω από αυτό. Εκτός αν είσαστε μπλοφαδόροι, όπως είπε ο Αντιπρόεδρός σας. Είσαστε μπλοφαδόροι; Κοροϊδεύατε τότε; Κρυβόσασταν πίσω από τον Γκρουέφσκι δηλαδή; Θέλετε ή δεν θέλετε σύνθετη ονομασία;

Και πάμε τώρα στο σημαντικό ζήτημα της γλώσσας. Ακούσαμε ότι στον ΟΗΕ δεν έγινε δεκτή η μακεδονική γλώσσα, αλλά έγινε δεκτή η μεταγραφή στα λατινικά, πράγματι, των αλφαβήτων. Εκεί, όμως, υπάρχουν δύο αλφάβητα τα οποία έγιναν δεκτά εκείνη την ημέρα, το σερβοκροατικό κυριλλικό αλφάβητο και το μακεδονικό κυριλλικό αλφάβητο. Γιατί ξέρετε πολύ καλά ότι υπάρχει και βουλγάρικο κυριλλικό αλφάβητο και ρωσικό κυριλλικό αλφάβητο. Δεν είναι γενικά κυριλλικό αλφάβητο, όπως δεν είναι γενικά λατινικό αλφάβητο. Εκείνη την ημέρα, λοιπόν, το 1977 ήταν συγκεκριμένα δύο κυριλλικά αλφάβητα: το σερβοκροατικό και το μακεδονικό. Και ρωτάω: Πώς είναι δυνατό να υπάρχει μακεδονικό αλφάβητο χωρίς να υπάρχει μακεδονική γλώσσα;

Αλλά μετά μας είπατε και το άλλο απίστευτο: Ότι μόνο έξι γλώσσες, λέει, αναγνωρίζονται στον ΟΗΕ. Δηλαδή, αντιστοίχως, για να το καταλάβω, δεν αναγνωρίζεται ούτε η ελληνική γλώσσα ούτε η σερβική ούτε η ινδική ούτε η τουρκική ούτε καμία άλλη. Μπορούμε να σοβαρευτούμε λίγο; Αυτές είναι οι γλώσσες του ΟΗΕ, οι έξι που μεταφράζονται στα κείμενά του τα επίσημα ή όλες οι γλώσσες των εκατό ενενήντα τριών χωρών;

Άρα, υπάρχει μακεδονική γλώσσα, γιατί έχει το αλφάβητό της και δεν ήταν αθώα εκείνη η μέρα. Απλώς τότε δεν υπήρχε το πρόβλημα, αλλά επινοήθηκε τώρα πρόσφατα.

Και βέβαια εγώ να πάω μαζί σας και να πω ωραία είναι μια νοτιοσλαβική γλώσσα, που για πρώτη φορά αυτό γίνεται παραδεκτό. Γιατί μέχρι πριν από λίγο καιρό -μας το είπε ευκολάκι η κυρία Βούλτεψη «έλα τώρα ο Μέγας Αλέξανδρος, σιγά. Σιγά, τι έγινε;»- αυτό, όμως, φωνάζατε ότι ήταν το έγκλημα και γι’ αυτό δεν τα βρίσκατε. Τώρα ξαφνικά έγινε και ευκολάκι ο Μέγας Αλέξανδρος;

Εγώ ρωτάω, λοιπόν, αυτή η γλώσσα, που είναι σλαβική, τι είναι; Είναι βουλγαρική, ρώσικη, σερβοκροατική; Και εδώ προσέξτε πάρα πολύ καλά τι θα απαντήσετε, γιατί, αν πείτε βουλγαρική -γιατί τα άλλα δεν είναι και το ξέρετε- τότε παίζετε με άλλον επικίνδυνο εθνικισμό.

Και πάμε, λοιπόν, στην περίφημη μακεδονική εθνότητα. Θα πω ότι ο κ. Τζαβάρας αυτό που διάβασε του Σβορώνου να το θυμάται όταν μιλάμε για όλα τα έθνη και όχι όταν μιλάμε μόνο για το ελληνικό έθνος. Πολύ καλά το διάβασε. Αυτό, όμως, που λέει ο κ. Τζαβάρας, αν δεν το αναγνωρίζει στους γείτονές μας, τότε δεν είναι απλά με τον Σβορώνο και το πώς ορίζεται το έθνος, αλλά φοβάμαι καταντάει εθνικισμός, αν το αναγνωρίζουμε μόνο για τον εαυτό μας.

Άμα, όμως, εδώ μιλάμε για μακεδονικό έθνος, θα σας διαβάσω ένα κείμενο το οποίο μπορεί να το αναγνωρίσετε πολλοί. Λέει, λοιπόν, αυτό το κείμενο «Ήταν ένα κράμα όλων των βαλκανικών εθνοτήτων τότε η Μακεδονία. Έλληνες, Βούλγαροι, Ρουμούνοι, Σέρβοι, Αλβανοί, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι ζούσαν φύρδην μίγδην κάτω από τον βαρύ ζυγό των Τούρκων. Η γλώσσα τους ήταν η ίδια, μακεδονίτικη, ένα κράμα και αυτή από σλάβικα και ελληνικά, ανακατεμένα με λέξεις τούρκικες.

Όπως και στα βυζαντινά χρόνια, οι πληθυσμοί ήταν ανακατωμένοι τόσο, που δύσκολα ξεχώριζες έναν Έλληνα από έναν Βούλγαρο, τις δύο φυλές που κυριαρχούσαν. Εθνική συνείδηση είχαν τη μακεδονική μονάχα». Την εθνική συνείδηση που πριν από λίγο μας είπε ο κ. Τζαβάρας.

«Όταν, όμως, οι Βούλγαροι κήρυξαν την εκκλησιαστική τους ανεξαρτησία, και αναγνωρίστηκε στην Κωνσταντινούπολη αρχηγός της βουλγαρικής εκκλησίας ο Έξαρχος αντί του Πατριάρχη, και όταν η Σύνοδος του 1872 κήρυξε σχισματικούς τους Βουλγάρους, χωρίστηκε η Μακεδονία σε Πατριαρχικούς Έλληνες και Εξαρχικούς Βούλγαρους, χωρίστηκαν και οι συντοπίτες, οι συγχωρίτες ακόμα και οι οικογένειες».

Αυτά δεν τα γράφει ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε οι Οικολόγοι Πράσινοι, που ανήκω εγώ, αλλά τα γράφει η Πηνελόπη Δέλτα για τη μακεδονίτικη γλώσσα και για τη μακεδονική εθνότητα.

Και θα σας διαβάσω και κάτι άλλο, το οποίο έχω πάρει από την Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, το βιβλίο του Παύλου Τσάμη «Μακεδονικός αγών». Το 1975 δημοσιεύθηκε. Λέει, λοιπόν, εδώ πέρα ο ίδιος ο Παύλος Μελάς -είναι από την τελευταία του έκθεση στο Υπουργείο Εξωτερικών- τα εξής: «Αμέσως λοιπόν χωρίς να αναμείνω όλους τους οδηγούς παραλαβών τον ένα εξ αυτών διηυθύνθην πρός το Λέχοβον και εκείθεν εις Πρεκοπάναν, όπου εφονεύθησαν αμέσως οι διαβόητοι Βούλγαροι ιερεύς και διδάσκαλος. Και οι δύο κατείχον σπουδαίαν εν τω Κομιτάτω θέσιν. Συγκαλέσας τους χωρικούς, ιδία τους δημογέροντας, συνέστησα εις αυτούς, πρώην ορθοδόξους, (διά της βίας αποσκιρτήσαντας) διά θερμοτάτης ομιλίας να επανέλθωσιν εις την ορθοδοξίαν. Τους ηρώτησα να μοί είπωσιν ελευθέρως εάν η συνείδησίς των είναι βουλγαρική και αι πεποιθήσεις των σχισματικαί,» Και οι άνθρωποι είπαν ότι δεν είναι Βούλγαροι και προθύμως θα ασπαστούν το Ορθόδοξον Πατριαρχείον».

Λέει παρακάτω ότι είχε βρει έναν νέο τριάντα πέντε ετών, για τον οποίο λέει μάλιστα ότι ανεπτυγμένος, όλοι τον σέβονται και τον αγαπούν εις όλα τα περίχωρα. Εάν δέ ως είναι αποφασισμένος λάβει και αυτός ο ίδιος τα όπλα κατά την άνοιξιν, –ενάντια στους Βούλγαρους εννοεί- θα είναι φοβερός κατά των δολοφόνων παράγων, διότι θα συμπαρασύρη όχι μόνον τους ιδικούς μας, αλλά και πολλούς σχισματικούς εφ΄ών και επιρροήν και τρόμον ενασκεί.».

Ο Παύλος Μελάς διεκδικεί αυτούς τους σλαβόφωνους να πολεμούν μαζί τους. Χωριό-χωριό τους διεκδικεί, να μην πάνε με τους Βούλγαρους και εδώ εύκολα μας λέτε εσείς ότι αυτή η γλώσσα είναι βουλγαρική! Ό,τι λένε οι Βούλγαροι εθνικιστές!

Μας τελείωσε, λοιπόν, ο Μέγας Αλέξανδρος. Θα πω και άλλα δυο ζητήματα. Πρώτα απ’ όλα, ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση. Όλα αυτά έγιναν, λέει, και τους χαρίσαμε το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μα, διαβάστε την Ενδιάμεση Συμφωνία, την οποία μας παραδώσατε. Με αυτή δουλεύουμε. Δεν έχει η Ελλάδα δικαίωμα να εμποδίσει αυτή τη χώρα να μπει στο ΝΑΤΟ -προσέξτε, με τι όνομα- FYROM. Μακεδονία, δηλαδή, σύνθετη και χωρίς erga omnes. Δεν έχει η Ελλάδα δικαίωμα να ασκήσει βέτο. Εάν αύριο ο κ. Τραμπ ή ο οποιοσδήποτε εταίρος του ΝΑΤΟ θελήσει να βάλει τη χώρα, η Ελλάδα δεν μπορεί να ασκήσει βέτο. Αυτό λέει η Ενδιάμεση Συμφωνία.

Τι εννοώ ακριβώς; Εννοώ, ότι εάν αύριο η εξωτερική πολιτική της Αμερικής αλλάξει και προτιμήσει να βάλει αυτή τη χώρα, χωρίς τη συμφωνία της Ελλάδας, εμείς βέτο δεν μπορούμε να ασκήσουμε. Αυτό που καταφέραμε το 2008, η Ενδιάμεση Συμφωνία, έχουμε χάσει και τη Χάγη… Να μάθετε να πληροφορείτε τους πολίτες. Περισσότερο γι’ αυτούς μιλάμε σήμερα, για να καταλαβαίνουν και τι γίνεται.

Ανακεφαλαιώνω, λοιπόν, κύριε Πρόεδρε και τελειώνω.

Τι διαφέρει ο πατριώτης από τον πατριδοκάπηλο. Ο πατριώτης αγωνίζεται για την πατρίδα του. Αγωνίζεται, όπως μπορεί με τα δεδομένα, να λύνει προβλήματα και να υπερασπίζεται τα συμφέροντα της χώρας του. Ο πατριδοκάπηλος γεννά εχθρούς, για να προστατεύει τις λαμογιές στο εσωτερικό. Αυτό κάνουν όλοι οι πατριδοκάπηλοι.

Να σας θυμίσω ότι οι πατριδοκάπηλοι έδιωξαν τους παππούδες μου από τον Πόντο, δίχασαν την Κύπρο και με τους λεονταρισμούς αυτούς, το να φτάσουμε πέρα από το Σαγγάριο ή ότι θα πάρουμε την Κύπρο με κάτι πραξικοπήματα τύπου Σαμψών -ξέρουμε σε ποια πολιτική οικογένεια ανήκουν όλοι αυτοί- πάθαμε μεγάλες εθνικές καταστροφές. Και εάν συνεχίσει αυτή η χώρα να ονομάζεται Μακεδονία σκέτο, χωρίς να λύσουμε τα υπόλοιπα προβλήματα, σας προειδοποιώ ότι θα έρθει εκείνη η ώρα, που θα τη δείτε και στο ΝΑΤΟ ως FYROM. Γιατί εδώ βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο γηραιότερος, τερμάτισε την προαιώνια διένεξη με τη Βουλγαρία -και εκεί μιλούσαμε για προαιώνια διένεξη- με θάρρος και τιμώντας όλα αυτά που έκανε ο Παύλος Μελάς, γιατί πραγματικά κάποτε οι διενέξεις πρέπει να λήγουν. Αντίθετα, αυτές τις μέρες εσείς λυσσαλέα αγωνίζεστε να διαιωνίσετε μία διένεξη, που στην πραγματικότητα δεν είναι προαιώνια, δεν υπήρχε, είναι προϊόν πολιτικών, οι οποίες είναι πολύ μεταγενέστερες του Παύλου Μελά και του Μακεδονικού Αγώνα. Είναι πολιτικές που προέκυψαν μετά τον εμφύλιο πόλεμο, μετά το 1945 και αυτές τις έχθρες θέλετε να συνεχίζετε.

Και ερωτώ: Θέλουμε απέναντί μας και στο Βορρά μας έναν φίλο ή έναν εχθρό; Θέλουμε να ταπεινώσουμε κάποιους; Θέλουμε να τους αφήσουμε στην κατάσταση που είναι τώρα; Θέλουμε να ξαναέρθει ένας Γκρουέφσκι με Μεγαλέξανδρους ή θέλουμε επιτέλους να λύσουμε αυτό το πρόβλημα; Και γιατί φοβόμαστε τόσο πολύ; Γιατί είμαστε τόσο με την έχθρα; Πότε μας απείλησαν αυτοί οι άνθρωποι που σας απέδειξα πριν από λίγο ότι στον Βαλκανικό πόλεμο πολλοί από αυτούς θέλαμε να τους φέρουμε στη μεριά μας;

Κάνω λοιπόν, μια ύστατη έκκληση: Αναλογιστείτε την ιστορία μας. Αναλογιστείτε τι παραλάβαμε. Ξεχάστε τις κομματικές γραμμές για μια φορά. Ψηφίστε κατά συνείδηση και στηρίξτε αυτή τη Συμφωνία. Είναι ό,τι καλύτερο έχει έρθει στην Ελλάδα αφότου ξεκίνησε αυτή η διένεξη τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια.

Ακολουθεί το video της ομιλίας

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΤΡΟΦΙΜΩΝ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αθήνα, 15 Ιουνίου 2018

Ομιλία Αν. ΥΠΑΑΤ, Γιάνννη Τσιρώνη, στο Βερολίνο σε εκδήλωση
για την Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στην Ελλάδα

Στο Βερολίνο σε εκδήλωση για την ελληνική κρίση μίλησε την Πέμπτη 14/6 ο Αν. Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Γιάννης Τσιρώνης, καλεσμένος του πολιτικού Πράσινου Ιδρύματος Heinrich-Böll, των Γερμανών Πρασίνων και της οργάνωσης «Respect of Greece». Η συζήτηση επικεντρώθηκε σε έναν απολογισμό στις σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, έπειτα από 8 χρόνια μνημονίων, εξετάζοντας επίσης ζητήματα ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.

Ακολουθεί η ομιλία του Αν. Υπουργού, Γιάννη Τσιρώνη

Καλημέρα σε όλες και όλους, σας ευχαριστώ που μου δίνετε την ευκαιρία να συζητήσουμε σήμερα για την Ελλάδα, την κοιτίδα του Δυτικού Πολιτισμού.

Η πατρίδα μου εξακολουθεί να βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση, παρά τις τεράστιες θυσίες και τα βήματα δημοσιονομικής εξυγίανσης. Είναι λοιπόν επιτακτικό, σήμερα που η χώρα μας βγαίνει από τα μνημόνια, να κάνουμε έναν απολογισμό της κρίσης και να συμφωνήσουμε στα παραπέρα βήματα εξυγίανσης.

Να ξεκαθαρίσω από την αρχή, ότι οι Οικολόγοι Πράσινοι, τους οποίους εκπροσωπώ στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και την ελληνική κυβέρνηση, ουδέποτε υπήρξαμε οπαδοί της άποψης ότι η Ελλάδα υπήρξε θύμα μίας διεθνούς συνωμοσίας.

Η Ελλάδα υπήρξε θύμα ενός φαύλου καθεστώτος που, από το τέλος του αιματηρού εμφυλίου μέχρι σήμερα, απομύζησε τους φυσικούς και ανθρώπινους πόρους. Επιτρέψτε μου κάποια παραδείγματα σε τίτλους:

• Τα 2/3 της χώρας ερημώθηκαν, κυρίως για πολιτικούς λόγους. Πλούσια χωριά με 4000 χιλιάδες κατοίκους, σήμερα αριθμούν λίγες δεκάδες κατά πλειοψηφία γέρους. Η πολιτεία πληρώνει δασκάλους, γιατρούς ή δίκτυα για περιοχές με ελάχιστο ΑΕΠ. Περιοχές που στην Αυστρία ή τον Μέλανα Δρυμό ανθούν και αποτελούν παγκόσμιο πόλο έλξης, στην Ελλάδα είναι έρημες.
• Η εξέλιξη του σιδηροδρομικού δικτύου υπονομεύτηκε συστηματικά, επ’ ωφελεία των ιδιωτών μεταφορέων με λαστιχοφόρα οχήματα.
• Τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων υφαρπάχθηκαν στο σύνολο τους από το πελατειακό κράτος από το 1951 μέχρι τις αρχές του 2000.
• Το πελατειακό κράτος και η ατιμωρησία θεμελιώθηκαν πάνω σε ένα δαιδαλώδες θεσμικό πλαίσιο και μία αργή δικαιοσύνη.

Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι άμοιρη ευθυνών.

• Η πολιτική ηγεσία και τα ΜΜΕ στην Γερμανία επινόησαν το αφήγημα για τους τεμπέληδες Έλληνες που ζουν σε βάρος των Γερμανών. Στην πραγματικότητα τα χρήματα που εισέρευσαν στην Γερμανική οικονομία από το τραγικά αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο υπήρξαν πολλαπλάσια από την όποια βοήθεια. Την ίδια στιγμή οι γαλλογερμανικές τράπεζες κέρδιζαν δισεκατομμύρια από τα υψηλότοκα ελληνικά ομόλογα.
• Τα μνημόνια δεν ήταν απλά ένα τοξικό φάρμακο για την λάθος ασθένεια. Ήταν ένα συνειδητό έγκλημα: Θυσίασαν έναν ολόκληρο λαό για να σωθούν οι γαλλογερμανικές τράπεζες. Εκεί που το ελληνικό δημόσιο χρωστούσε σε κάποιους άπληστους τραπεζίτες, τώρα χρωστάει στους ευρωπαίους φορολογούμενους.
• Τέλος αφού απεδείχθη ότι το δήθεν φάρμακο υπήρξε δηλητήριο, χάθηκε το 25% του ΑΕΠ και μειώθηκαν οι επενδύσεις κατά 80%, επιχειρήθηκε ένα ακόμα έγκλημα: Το Grexit, ώστε τα ισχυρά funds να αγοράζουν πάμφθηνα τις ελληνικές πάγιες αξίες, χάρη στη συναλλαγματική διαφορά ανάμεσα στο σκληρό ευρώ και το πληθωριστικό εθνικό νόμισμα, όπως έκαναν και στις καταρρέουσες πρώην σοσιαλιστικές δημοκρατίες.

Το χειρότερο όμως είναι οι επιπτώσεις στους λαούς της ΕΕ. Από τους οραματιστές της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης περάσαμε στο αφήγημα για τους τεμπέληδες Έλληνες. Ίσως έχετε ακούσει, ότι στην Ελλάδα και τον Νότο υπάρχει αντίστοιχο αφήγημα, για ναζιστές Γερμανούς και γερμανική κατοχή. Αναλύσεις αυτού του επιπέδου είναι καθαρόαιμος ρατσισμός: Ληστές Γερμανοί, τεμπέληδες Έλληνες, πολεμοχαρείς Αφγανοί, φανατικοί Μουσουλμάνοι, είναι πάντα οι ρατσιστικές ετικέτες σε λαούς και θρησκείες, για να αποκρύπτεται η κερδοσκοπική απληστία των αγορών και οι ρωγμές που προκαλεί στο κοινωνικό σύνολο.

Ανακεφαλαιώνοντας, πράγματι η ελληνική πολιτεία είναι υπεύθυνη για την οικονομική κατάρρευση. Από την άλλη πλευρά όμως οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις στην ΕΕ, όχι μόνο δεν επιχείρησαν να συνδράμουν στην λύση, αλλά βρήκαν την ευκαιρία να αρπάξουν ό,τι μπορούσαν.

Η κατάρρευση λοιπόν της ελληνικής οικονομίας δεν ήταν ούτε κατάρρευση δημοσιονομική, ούτε κρίση χρέους. Ήδη από την δεκαετία του 1970 ο πρωτογενής και δευτερογενής τομέας παρακμάζουν. Τα δημοσιονομικά ελλείμματα και η παραοικονομία είναι αποτέλεσμα αυτής της παρακμής.

Ούτε ο υπερδανεισμός είναι αιτία της κρίσης. Είναι και αυτός αποτέλεσμα της παραγωγικής παρακμής, αφού η παραγωγική μηχανή δεν μπορούσε να συντηρήσει έναν αποτελεσματικό δημόσιο τομέα. Κοιτώντας την περίφημη έκθεση Mc Kinsey, «Η Ελλάδα 10 χρόνια μπροστά», διαπιστώνουμε ότι το Ελληνικό δημόσιο ήταν κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσον όρο, ακόμα και χωρίς να συνυπολογίσουμε το πολύ δύσκολο γεωγραφικό ανάγλυφο και τα νησιά.

Οι νεοφιλελεύθερες αναλύσεις της πολιτικής Σόιμπλε υπέθεταν ότι μία γενναία εσωτερική υποτίμηση θα δημιουργούσε ανταγωνιστικότητα και πρωτογενές πλεόνασμα για να εξυπηρετείται το χρέος. Συνέβη το εντελώς αντίθετο, για τον πολύ απλό λόγο ότι, όπως είπα στην αρχή, το πρόβλημα της Ελλάδας δεν ήταν δημοσιονομικό, αλλά πρόβλημα παραγωγής.

Η εσωτερική υποτίμηση και η συνεπακόλουθη ανθρωπιστική κρίση, οδήγησε σε έναν φαύλο κύκλο κατάρρευσης των επιχειρήσεων που απευθύνονταν στην εσωτερική αγορά και σε περαιτέρω απολύσεις και ανεργία, η οποία έφτασε στο 27%.

Η χαμηλή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής παραγωγής δεν οφειλόταν στο υψηλό κόστος κάποιων δήθεν «ακριβοπληρωμένων τεμπέληδων». Κυρίως οφειλόταν στο αναποτελεσματικό δημόσιο και στην υψηλή εξάρτηση από εισαγόμενες πρώτες ύλες. Έτσι ακόμα και όσες επιχειρήσεις κράτησαν την πελατεία τους, στραγγαλίστηκαν από τους Γερμανούς ή άλλους ξένους προμηθευτές που, λόγω της κρίσης, ζητούσαν προκαταβολικά τα χρήματα τους σε ρευστό.

Η μείωση λοιπόν του εργασιακού κόστους και των δημόσιων ελλειμμάτων, όχι μόνο δεν οδήγησε στην ανάκαμψη των ιδιωτικών επενδύσεων αλλά στην κατάρρευση τους. Έτσι, ουδέποτε δημιουργήθηκαν πλεονάσματα που να μπορούν να εξυπηρετήσουν το δημόσιο χρέος.

Αυτή είναι η πραγματικότητα που χειρίστηκε η κυβέρνηση μας σε τρία μέτωπα: Πρώτον, την μείωση των εξωφρενικών απαιτήσεων από τους δανειστές και τους θεσμούς, ώστε να ηρεμήσει η αγορά. Καθοριστικός παράγοντας θα είναι η ελάφρυνση του χρέους. Είναι παράλογο αυτοί που ευθύνονται για την απώλεια του 25% του ελληνικού ΑΕΠ, να επιμένουν ότι η Ελλάδα μπορεί για πάντα να έχει 3,5% πλεόνασμα ίσα-ίσα για να εξυπηρετεί τους τόκους του χρέους.

Δεύτερον την πάταξη της κρατικής και ιδιωτικής διαφθοράς, ώστε να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη από την υγιή επιχειρηματικότητα. Τρίτον την αποκατάσταση της θέσης της Ελλάδας στον γεωπολιτικό χάρτη, ως πυλώνα σταθερότητας και καλής γειτονίας, και αυτό αναδείχθηκε ιδιαίτερα από την πρόσφατη συμφωνία με την FYROM.

Ωστόσο ο δρόμος θα είναι μακρύς και δύσβατος, ιδιαίτερα εάν επιμείνουμε στις κλασικές μονεταριστικές συνταγές. Κυρίως θα είναι ευάλωτος από εξωγενείς παράγοντες, όπως η Ιταλική κρίση, ο πόλεμος στην Συρία ή το πραξικόπημα στην Τουρκία.

Θεωρώ ότι μόνο η πράσινη οικονομία μπορεί να δώσει στην ελληνική οικονομία μία επαρκή ώθηση για να γυρίσει σύντομα σελίδα. Αναφέρομαι σε κάποιες «πράσινες» λύσεις:

ΚΥΚΛΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Πέρα από τα 500 εκατομμύρια που χάνονται ετησίως από πολύτιμα υλικά θαμμένα σε χωματερές, η δαπάνη για την αποκομιδή και το θάψιμο αυτών των υλικών κοστίζει άλλα 500 εκατομμύρια. Ταυτόχρονα οι πανάκριβες εισαγωγές νέου εξοπλισμού θα μπορούσαν να αντικατασταθούν από επανάχρηση και επιδιόρθωση, δραστηριότητες εντάσεως εργασίας με χαμηλές κεφαλαιακές απαιτήσεις.

ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΤΟΜΕΑΣ

Μόνο 16.000 βιοκαλλιεργητές υπάρχουν στην Ελλάδα, που βλέπει τον πρωτογενή της τομέα να συνθλίβεται από τα φτηνά προϊόντα γειτονικών χωρών. Μικρός κλήρος, χαμηλή τεχνογνωσία, προϊόντα εξαιρετικής ποιότητας που δυστυχώς δεν τυποποιούνται ούτε είναι αναγνωρίσιμα. Αυτή είναι η πραγματικότητα του πρωτογενούς τομέα. Ωστόσο όσοι νέοι παραγωγοί επένδυσαν στην τυποποίηση και στην ανάδειξη της ποιότητας, απογείωσαν την παραγωγή τους και την αξία των προϊόντων τους. Η Ελλάδα μπορεί να εξασφαλίσει βιολογικά προϊόντα με υψηλή διατροφική και φαρμακευτική αξία, μακριά από τα γνωστά διατροφικά σκάνδαλα.

Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας

Η Ελλάδα πριν την κρίση κατανάλωνε ημερησίως 1205 βαρέλια πετρελαίο/μονάδα ΑΕΠ, ενώ η πετρελαιοπαραγωγός Νορβηγία μόνο 835. Πέρα από το περιβαλλοντικό αποτύπωμα, μία τόσο ισχυρή εξάρτηση από έναν εισαγόμενο πόρο αποτελεί τροχοπέδη για μια βιώσιμη οικονομία. Την ίδια στιγμή πρόσφατη μελέτη του Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας αποδεικνύει ότι δύο δήμοι στον κάμπο της Θεσσαλίας, ο δήμος Λάρισας και ο δήμος Κιλελέρ θα μπορούσαν να ηλεκτροδοτηθούν ολοκληρωτικά μόνο από την ενεργειακή αξιοποίηση των υπολειμμάτων γεωργίας, που σήμερα συνήθως καίγονται στα χωράφια.

Η Ελλάδα αφήνει σχεδόν αναξιοποίητες ενεργειακές πηγές, όπως η γεωθερμία.

Είναι γνωστό ότι οι ενέργεια των ΑΠΕ έχει μεγάλο βαθμό διασποράς, οπότε χρειάζεται συνεργατικότητα και δικτύωση. Ελπίζω ο νέος νόμος για τις ενεργειακές κοινότητες να χρησιμοποιηθεί σαν εφαλτήριο για να αξιοποιηθεί ένα χρυσορυχείο που κοιμάται.

ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ

Η οικονομική ανάπτυξη της Πελοποννήσου τον 19ο αιώνα στηρίχθηκε στην περίφημη σιδηροδρομική γραμμή του Τρικούπη. Ορεινά χωριά απομονωμένα απέκτησαν ένα φθηνό τρόπο να επικοινωνήσουν με τα αστικά κέντρα και να μεταφέρουν πρώτες ύλες και προϊόντα. Η Ελλάδα είναι χώρα ορεινή και η ανάπτυξη ενός σύγχρονου ηλεκτροκίνητου σιδηρόδρομου είναι απόλυτα αναγκαία.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Το ζητούμενο στην Ελλάδα είναι να αξιοποιηθεί το υψηλής μόρφωσης και δεξιότητας ανθρώπινο δυναμικό. Ωστόσο όπως έλεγε ο Κέυνς οι επιχειρηματίες είναι καπετάνιοι του γλυκού νερού, αφού σπάνια ρισκάρουν σε ταραγμένους καιρούς. Την εποχή του Κέυνς ήταν οι μεγάλες δημόσιες επενδύσεις που επανέφεραν την οικονομία στην κανονικότητα. Σήμερα οι δημόσιοι πόροι υπολείπονται σημαντικά ακόμα και για να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες, όπως κτηνιατρικές υπηρεσίες ή τον έλεγχο της παραβατικότητας. Με εξαίρεση λοιπόν τις βασικές υποδομές, όπως τα σιδηροδρομικά ή τα αρδευτικά δίκτυα, το κράτος δεν είναι δυνατόν να παίξει τον ρόλο του επενδυτή όπως συνέβη μετά την μεγάλη ύφεση του 30 και μεταπολεμικά. Αυτό το κενό μπορούν και πρέπει να το καλύψουν οι κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις. Πέρα από τους τομείς των ΑΠΕ και της κυκλικής οικονομίας, στην Ελλάδα μπορούν να δραστηριοποιηθούν και στην αξιοποίηση και ανάδειξη των δικτύων Natura. Η Ελλάδα είναι πρώτη ή δεύτερη χώρα σε περιοχές Natura, που αποτελούν το 28% των εδαφών της, ιδιαίτερα σε ορεινές μειονεκτικές περιοχές που έχουν μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης.

Η Ελλάδα λοιπόν χρεοκόπησε, επειδή για 10ετίες ακολούθησε ένα στρεβλό παραγωγικό μοντέλο. Αυτή η πραγματικότητα δεν θεραπεύεται με παρέμβαση στους δημοσιονομικούς δείκτες, αλλά με παραγωγικές επενδύσεις σε αναξιοποίητους τομείς και υποβαθμισμένες περιοχές. Ο ρόλος των Πρασίνων σε μία τέτοια κατεύθυνση θα είναι ζωτικός, γιατί μπορούμε να διαδώσουμε τα καλά παραδείγματα και ταυτόχρονα να πιέσουμε για διοχέτευση των ευρωπαϊκών πόρων σε πράσινες επενδύσεις, όπως αυτές που προανάφερα.

Σας ευχαριστώ.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΤΡΟΦΙΜΩΝ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αθήνα, 15 Ιουνίου 2018

Ομιλία
Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
Βαγγέλη Αποστόλου
στη συζήτηση στη Βουλή για την πρόταση δυσπιστίας

Συνάδελφοι της Ν.Δ., με την πρόταση δυσπιστίας που καταθέσατε δεν κάνετε τίποτα άλλο από το να φέρνετε στο προσκήνιο, με τον πιο θορυβώδη τρόπο, την απόλυτη αμηχανία σας, όταν βλέπετε να επιλύονται θέματα μεγάλα και κρίσιμα, θέματα που εσείς δημιουργήσατε και δεν είχατε την τόλμη να τα αντιμετωπίσετε από μια κυβέρνηση της αριστεράς για την οποία ήσασταν βέβαιοι ότι θα αποτελεί μια σύντομη παρένθεση.

Καταδεικνύει επίσης η πρότασή σας το απόλυτο πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει ο αρχηγός σας, ο κ. Μητσοτάκης.
Ξέρει, τόσο ο ίδιος όσο και οι περισσότεροι από εσάς, ότι η συμφωνία με την κυβέρνηση των Βόρειων γειτόνων μας είναι μια συμφωνία έντιμη, μια συμφωνία που βρίσκεται σε αντιστοιχία και αναλογικότητα με τα πραγματικά δεδομένα, όπως έχουν διαμορφωθεί την τελευταία 25ετία.

Είναι μια συμφωνία που επιλύει ένα θέμα (όχι μόνον το ονοματολογικό αλλά το σύνολο των εκκρεμοτήτων) που ιστορικά έχει ταλανίσει τη χώρα μας σε όλα τα επίπεδα και το οποίο, επιπλέον, όσο μένει άλυτο, μας στερεί δυνάμεις πολιτικές, διπλωματικές, συμμαχικές, που είναι πολύτιμες για να αντιμετωπίσει η χώρα τον μεγάλο και πραγματικό κίνδυνο που προέρχεται από την Ανατολή και όχι από το Βορρά.
Αλλά δέσμιος όπως είναι στη σκληρή γραμμή που του επιβάλλουν οι ακραίοι του κόμματός σας, δέσμιος επίσης στη λαϊκιστική ισοπεδωτική αντιπολίτευση που έχει επιλέξει να κάνει, σε όλα τα θέματα, αυτός που εκλέχτηκε στην ηγεσία του κόμματός του με τη σημαία της ανανέωσης και της εναντίωσης στο λαϊκισμό…δεν διστάζει πλέον να χρησιμοποιεί ένα εθνικό θέμα καθαρά για μικροπολιτική σκοπιμότητα.

Διότι αγαπητοί συνάδελφοι τι άλλο, από μικροπολιτική σκοπιμότητα, δείχνουν οι συνεχείς αλλαγές στις τοποθετήσεις της Νέας Δημοκρατίας κατά το τελευταίο διάστημα, ανάλογα με το που έβλεπε ότι πήγαιναν τα πράγματα.
Τι άλλο δείχνει η υπαναχώρηση ακόμα και από θέσεις τις οποίες ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης και η παράταξή του είχαν υπηρετήσει στο παρελθόν;
Μοναδική σταθερή στάση σας, συνάδελφοι της Ν.Δ. το τελευταίο διάστημα είναι η απόλυτη άρνηση, για να μην πω και υπονόμευση της εθνικής προσπάθειας.
Εμείς με τη συμφωνία διατηρήσαμε άθικτες τις κόκκινες γραμμές του εθνικού μας συμφέροντος και πετύχαμε την καθιέρωση ονόματος erga omnes, την αλλαγή του Συντάγματος των Σκοπίων, την εγκατάλειψη του αλυτρωτισμού τον τερματισμό της προσπάθειας παραχάραξης της ιστορίας μας.
Πρέπει όμως να γίνει σαφές ότι η συμφωνία που πετύχαμε είναι αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης και συμβιβασμού.
Δεν επιβάλαμε τους όρους μας, δεν μας επέβαλαν τους όρους τους.
Υπήρξε σεβασμός στις αξίες, και την αξιοπρέπεια τη δική μας και τη δική τους. Έτσι ώστε, εκτός των άλλων, να μπορεί η συμφωνία να είναι αποδεκτή από τους δυο λαούς και βιώσιμη στο χρόνο.
Υπό αυτή την έννοια είναι μια νίκη της διπλωματίας, της συνεννόησης, της καλής γειτονίας. Και είναι ταυτόχρονα μια ήττα της πατριδοκαπηλίας και από τις δύο πλευρές των συνόρων.
Είναι πολύ χαρακτηριστικό το ποιοι, στην ευρύτερη Βαλκανική περιοχή είναι εναντίον της συμφωνίας. Ο καθένας και οι σύμμαχοί του…

Κύριοι συνάδελφοι, ο ελληνικός λαός βλέπει και κρίνει. Όπως βλέπει και τις προσπάθειες, αλλά και τα αποτελέσματα που έχει η κυβέρνηση αυτή όχι μόνον στα λεγόμενα μεγάλα θέματα, με τη χώρα, για παράδειγμα, να βγαίνει επιτέλους από το βραχνά των μνημονίων, αλλά και στις επιμέρους πολιτικές.

Επιτρέψτε μου δυο λόγια για τον τομέα που υπηρετώ, τον αγροδιατροφικό.
Παραλάβαμε ένα χάος μια διαχείριση κοινοτικών πόρων με πρόστιμα και καταλογισμούς, που έφταναν στα 3 δις και τους αγρότες να μη ξέρουν πότε θα πληρωθούν και πόσα θα πάρουν .

Όχι μόνο βάλαμε τάξη και σταματήσαμε τα πρόστιμα, αλλά και μπήκαμε στη διαδικασία απομείωσής τους.
Χθεσινό παράδειγμα η αποδοχή από την Επιτροπή της πρότασής μας για μείωση των καταλογισμών των Συνεταιρισμών.
Το ίδιο έγινε προηγούμενα με το πακέτο Χατζηγάκη θα γίνει αύριο και με τα υπόλοιπα. Αυτά κάνουμε εμείς δεν κρύβουμε τα προβλήματα στα συρτάρια όπως κάνατε εσείς.
Έχουμε συγκεκριμένο στρατηγικό σχέδιο στον αγροτικό χώρο.
Το έχουμε ήδη καταθέσει και στους θεσμούς, λαμβάνοντας υπόψη τις πρωτοβουλίες που συζητούνται αυτή την ώρα σε όλα τα φόρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Τι υπηρετούμε με αυτό;

1.  τη διασφάλιση επάρκειας σε βασικά ποιοτικά αγροτικά προϊόντα,
2. την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των τροφίμων σε διεθνές επίπεδο μέσω της προστιθέμενης αξίας και
3. την παραγωγική, κοινωνική, πολιτισμική και πληθυσμιακή επανατοποθέτηση της υπαίθρου.

Και με ποια εργαλεία;

1) με την πλήρη αξιοποίηση των πόρων του ΠΑΑ και του ΕΠΑΛΘ 2014-2020. ύψους 6 δις Ευρώ.
Η πλειοψηφία των αναπτυξιακών δράσεων έχει ήδη προκηρυχθεί. Μέχρι σήμερα 2,5 δις €, ενώ ακόμη 1,5 δις € αφορούν σε συνεχιζόμενα έργα, δηλαδή το 70% της δημόσιας δαπάνης των προγραμμάτων έχει δεσμευτεί.
Σε ότι αφορά στις πληρωμές, έχουν ήδη φτάσει στα 2 δις, δηλαδή στο 35%.
Υπηρετούμε επίσης το χώρο και με παρεμβάσεις στο κόστος παραγωγής, όπως είναι η χρήση του εργόσημου και της κάρτας του αγρότη με χαμηλό επιτόκιο, στη λειτουργία της αγοράς, όπως είναι η υπεράσπιση της εθνικής ταυτότητας με την υποχρεωτική αναγραφή και η πληρωμή των προϊόντων σε 60 ημέρες αλλά και με τις μάχες που δίνουμε, μέσα και από συμμαχίες που έχουμε συνάψει με άλλα κράτη – μέλη για την αυστηρή στοχοθέτηση της χρήσης και την άριστη αξιοποίηση των πόρων της ΚΑΠ, μετά το 2020.

Για τον λόγο αυτό επιμένουμε:

1. Να μη μειωθεί ο προϋπολογισμός της ΚΑΠ.
2. Να μην υπάρξει πλήρης εξωτερική σύγκλιση των άμεσων ενισχύσεων. Ήδη καταφέραμε όχι μόνο να την αποφύγουμε, γιατί αν γινόταν με τον τρόπο που έγινε, με τη δική σας σύμφωνη γνώμη την προηγούμενη προγραμματική περίοδο, θα είχαμε μία απώλεια της τάξης των 746 εκατομμυρίων, ενώ με τη διαπραγμάτευσή μας διασφαλίσαμε τουλάχιστον διπλάσιο ποσό ανά στρέμμα από το μέσο όρο της Ε.Ε., που σημαίνει ότι αυτή η σύγκλιση θα μας κοστίσει λιγότερο από 150 εκατομμύρια, σε βάθος 7ετίας.
3. Να αποτραπεί κάθε ιδέα ακόμη και για μικρού βαθμού συγχρηματοδότηση των άμεσων ενισχύσεων από εθνικούς πόρους, γιατί αυτό θα ανοίξει τη πόρτα της επανεθνικοποίησης.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κυρίως της αντιπολίτευσης, αυτά και άλλα πολλά κάνουμε εμείς.
Αυτή η κυβέρνηση, σε όλους τους τομείς, αντίθετα με όσα υποστηρίζει η λυσσώδης προπαγάνδα, έχει μετρήσιμα αποτελέσματα, έχει αποτελεσματικότητα, χαράζει δρόμους, δημιουργεί προοπτική.
Και ξέρετε γιατί; Ξέρετε ποιο είναι το μυστικό;
Εμείς είμαστε στην πολιτική όχι γιατί περιμέναμε διακαώς να απολαύσουμε τα προνόμια της εξουσίας.
Όχι γιατί αυτό επέβαλε η προσωπική φιλοδοξία και η οικογενειακή παράδοση.
Είμαστε στην πολιτική από πάθος για να βελτιωθεί η ζωή του πολίτη και για να έχει ένα καλύτερο μέλλον η χώρα.
Αυτό είναι το κριτήριό μας και το κίνητρό μας.
Γι αυτό έχουμε και την τόλμη να παίρνουμε πρωτοβουλίες και να φέρνουμε λύσεις ακόμα και για θέματα γεμάτα αγκάθια όπως αυτό των σχέσεών μας με τη γειτονική χώρα.
Και τις πρωτοβουλίες μας αυτές είμαστε βέβαιοι ότι η ιστορία θα τις αξιολογήσει με πρόσημο θετικό.
Όπως θα αξιολογήσει και την ανεύθυνη στάση άλλων. Ας έχουν υπόψη τους όμως ότι ο πολιτικός γίνεται ηγέτης από τις αποφάσεις που παίρνει και από τη στάση που κρατάει όταν έρχεται η κρίσιμη ώρα.

Ακολουθεί  το video της oμιλίας του Υπουργού:

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΤΡΟΦΙΜΩΝ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αθήνα, 1 Ιουνίου 2018

Ομιλία

Υπουργού ΑΑ&Τ Βαγγέλη Αποστόλου
στη Νάξο, στη Συνεδρία της Αγροτικής Ενότητας του 15ου Συνεδρίου
για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση στο Νότιο Αιγαίο

Παρά, την «ανεξάρτητη» υπόσταση του κάθε κυκλαδίτικου νησιού, το ιστορικό-γεωγραφικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων αποτελεί μια ενιαία παραγωγική-οικονομική οντότητα, για την οποία πρέπει να εκπονηθεί ένα ενιαίο στρατηγικό αναπτυξιακό σχέδιο βιώσιμης ανάπτυξης.
Όλα τα Κυκλαδονήσια παρουσιάζουν τα γνωστά χαρακτηριστικά της νησιωτικότητας: απομόνωση, οριοθέτηση όλων των δραστηριοτήτων, λιγοστούς φυσικούς πόρους, μικρή αγορά, μεγάλο κόστος παραγωγής ελλείψεις στις υποδομές, δύσκολη προσβασιμότητα, και προσπελασιμότητα από και προς το κέντρο ή τα γειτονικά νησιά.
Η αυθόρμητη τάση των νησιών να αναπτύξουν όλες τις αναγκαίες λειτουργίες, παραγωγικές και κοινωνικές, για την επιβίωση των κατοίκων, η τάση να γίνουν αυτοεξυπηρετούμενες κλειστές οικονομίες αν και δεν πέτυχε σχεδόν ποτέ, υπηρετήθηκε σχεδόν αποκλειστικά. Βέβαια η επέκταση σε άλλες παραγωγικές δραστηριότητες και Υπηρεσίες ήταν ραγδαίες, ιδιαίτερα στη μεταπολεμική περίοδο με αποτέλεσμα η απασχόληση να πάρει άλλη διάσταση.
Ο τριτογενής τομέας πήρε την πρωτοπορία στην ανάπτυξη, υποσκελίζοντας με ραγδαίο ρυθμό τον πρωτογενή και το δευτερογενή τομέα, σε επικίνδυνο βαθμό, αφού τείνει να γίνει απόλυτη μονοκαλλιέργεια.

Ο αγροτικός χώρος των Κυκλάδων – γι αυτόν θα μιλήσουμε στη σημερινή μας συνάντηση - αποτελεί ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη και πρόοδο του κοινωνικού ιστού. Συγκαταλέγεται ανάμεσα στα τέσσερα ισχυρά σημεία της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, μαζί με το φυσικό περιβάλλον, τη τουριστική ανάπτυξη και τη πολιτιστική κληρονομιά.
Και η συνάντησή μας αυτή γίνεται στη Νάξο, όχι μόνο γιατί έχει τα πρωτεία στην αγροτική δραστηριότητα, αλλά και γιατί έχει και τεράστιες δυνατότητες.
Έχει δυνατότητες ανάπτυξης παρόλα τα γεωμορφολογικά προβλήματα που κυρίως αντιμετωπίζει και τα οποία κατά κύριο λόγο αφορούν σε προβλήματα 1) στενότητας των φυσικών πόρων, δηλαδή εύφορης γης και επάρκειας υδάτινου δυναμικού και 2) κόστους μεταφοράς γεωργοκτηνοτροφικών εφοδίων και προϊόντων.
Όμως το νέο παραγωγικό μοντέλο πρέπει να στηριχθεί και στη συνθετική αξιοποίηση των κοινών ή ξεχωριστών παραγωγικών δυνατοτήτων όλων των νησιών, ώστε να προκύπτουν καινοτόμα προϊόντα, υπηρεσίες ή υποδομές, με κυκλαδική προστιθέμενη υπεραξία.
Με τη συγκρότηση μιας ενιαίας Κυκλαδικής παραγωγικής ταυτότητας, θα διαμορφωθούν νέα ισχυρά συγκριτικά πλεονεκτήματα (σε υψηλότερο επίπεδο από αυτό του νησιού), που θα καθιερώνουν τις Κυκλάδες ως μια ισχυρή δύναμη της αγοράς.
Οποιαδήποτε όμως συζήτηση για την ανάπτυξη του αγροτικού χώρου πρέπει να γίνει στα πλαίσια της ΚΑΠ, όχι γιατί σώνει και καλά είμαστε θιασώτες της, αλλά γιατί είναι οι μόνοι πόροι που έχουμε.
Στις Κυκλάδες κυριαρχούν σήμερα οι δενδρώδεις καλλιέργειες (ελιές), η αμπελοκαλλιέργεια (παραγωγή ΠΟΠ οίνων), ενώ σημαντική είναι και η καλλιέργεια κηπευτικών.
Έντονη αμπελοκαλλιέργεια για οινοποίηση παρατηρείται στη Σαντορίνη, όπου πρέπει να δούμε το πρόβλημα της προστασίας των χρήσεων γης σε εκτάσεις γεωργικού χαρακτήρα.
Η ενίσχυση για κάποιον που κάνει όλες τις δράσεις (εκρίζωση- επαναφύτευση - βελτίωση τεχνικών διαχείρισης) ξεκινάει από 1.260 ευρώ/στρ και φτάνει έως 1.845 ευρώ/στρ., ανάλογα με τις περιοχές πού εφαρμόζεται το πρόγραμμα.
Στη Νάξο η καλλιέργεια πατατόσπορου και πατάτας αποτελεί ένα σημαντικό κρίκο της αλυσίδας: πατάτα-κτηνοτροφικά φυτά-αγελαδοτροφία-γάλα-τυροκομικά προϊόντα - τουρισμός, εξασφαλίζοντας την απασχόληση, το εισόδημά τους, την διατήρηση και την διαδοχή των γεωργικών εκμεταλλεύσεων, παράλληλα με την ύπαρξη και ανάπτυξη του τουρισμού.
Η παράλληλη όμως ενασχόληση με τον τουρισμό και η επιλογή διακίνησης της παραγωγής πατάτας ως «ΠΡΟΪΟΝ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΕΝΔΕΙΞΗΣ», λειτουργεί αρκετές φορές χαλαρωτικά στην παραγωγή πατατοσπόρου, ο οποίος απαιτεί ιδιαίτερες φροντίδες.
Ο τομέας της κτηνοτροφίας αποτελεί μια άλλη βασική συνιστώσα της κοινωνικής και οικονομικής ζωής των νησιών. Εκτρέφονται κυρίως αιγοπρόβατα, βοοειδή, χοίροι.
Τα νησιά των Κυκλάδων και της Περιφέρειας θα έλεγα, που έχουν κτηνοτροφία είναι: κυρίως η Νάξος, αλλά και η Τήνος, η Πάρος και η Κέα. Αντίστοιχη παρουσιάζεται και η παραγωγή κτηνοτροφικών φυτών.
Τα προβλήματα πολλά, όπως το υψηλό κόστος παραγωγής (ιδίως ζωοτροφών αν και πολλές από αυτές είναι ιδιοπαραγόμενες), η υπερβόσκηση, η απουσία σφαγείων από ορισμένα νησιά καθώς και η έλλειψη προσωπικού (γεωπονικού και κτηνιατρικού τομέα, κυρίως λόγω μνημονιακών υποχρεώσεων). Επίσης αξιόλογη είναι και η δράση των μελισσοκόμων.
Η μεταποίηση και το εμπόριο αγροτικών προϊόντων εστιάζεται κυρίως σε τρία βασικά αγροτικά προϊόντα: Κρασί, Τυροκομικά και Ελαιόλαδο.
Οι προτάσεις που έχουν κατατεθεί στη νέα πρόσκληση του μέτρου της μεταποίησης του ΠΑΑ 2014-2020 για τη Νάξο είναι 7, με αιτούμενο προϋπολογισμό 16,4 εκατ. € και επιχορήγηση 12.4 εκατ. €, και βρίσκονται ήδη υπό αξιολόγηση στις αρμόδιες υπηρεσίες. Τα έργα που ήρθαν από την προηγούμενη Προγραμματική Περίοδο, στην ΠΕ Κυκλάδων ανέρχονται σε 14, συνολικής δημόσιας δαπάνης 6,7 εκ. €, εκ των οποίων μέχρι στιγμής έχουν αποπληρωθεί τα 5,3 εκ. €.
Οι Κυκλάδες παρουσιάζουν και έντονη αλιευτική δραστηριότητα και θα επωφεληθούν από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αλιείας και Θάλασσας 2014-20 συνολικού προϋπολογισμού 550 εκ ευρώ, αλλά νομοθετικών πρωτοβουλιών που ετοιμάζουμε.
Στο Ενωσιακό Μητρώο Προστατευόμενων Ονομασιών Προέλευσης (ΠΟΠ) και Προστατευόμενων Γεωγραφικών Ενδείξεων (ΠΓΕ), έχουν ενταχθεί από την Περιφέρεια Ενότητα των Κυκλάδων, η Φάβα Σαντορίνης, η Γραβιέρα Νάξου το τυρί Σαν Μιχάλη Σύρου, η κοπανιστή Κυκλάδων, η πατάτα Νάξου και το τοματάκι Σαντορίνης.
Έχει υποβληθεί αίτημα επίσης, για καταχώριση της ονομασίας «Φάβα Αμοργού» ως ΠΓΕ. Η υπηρεσία αξιολόγησε το αίτημα και απέστειλε τις παρατηρήσεις της στην αιτούσα ομάδα, η οποία μέχρι στιγμής δεν έχει επανέλθει με διορθωμένο φάκελο.

Αιτήματα που έχουν διαβιβαστεί και αξιολογούνται προς θετική κατεύθυνση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή:

1. «Αρσενικό Νάξου» (Αίτημα καταχώρισης ως ΠΟΠ).
2. «Φάβα Σαντορίνης» ΠΟΠ. (Αίτηση τροποποίησης προδιαγραφών ήσσονος σημασίας).

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι με την ως άνω πιστοποίηση α) διασφαλίζεται η φήμη των παραδοσιακών προϊόντων, β) επιτυγχάνονται καλύτερες τιμές στην αγορά, γεγονός που συμβάλλει στην προστασία του εισοδήματος των παραγωγών, ιδιαίτερα των μειονεκτικών απομακρυσμένων και ορεινών περιοχών και γ) διασφαλίζει τους καταναλωτές.
Η κυβέρνησή μας στηρίζει με συγκεκριμένες παρεμβάσεις όλες αυτές τις δραστηριότητες της Περιφέρειας, τόσο με την εκχώρηση για έργα 25,3 εκατ. ευρώ που μαζί με το LEADER 18,8 εκατ. το συνολικό ποσό θα φτάσει στα 44,1 εκ.€, όσο και στο πλαίσιο του ΠΑΑ 2014-2020 με την ένταξη έργων συνολικού προϋπολογισμού 74,7 εκατ., εκ των οποίων έχουν ήδη πληρωθεί περί τα 37,6 εκατ. €.
Και δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι είναι αυτή η Κυβέρνηση που έκανε πράξη το σύνθημά της Αποκέντρωση με Αυτοδιοίκηση, εκχωρώντας στην Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση το 37,4% των πόρων του ΠΑΑ 2014-2020, δηλαδή περίπου 1,8 δις.
Σημειώνεται ότι ήδη η πλειοψηφία των αναπτυξιακών μέτρων του προγράμματος έχει προκηρυχθεί. Μέτρα όπως η μεταποίηση η εγκατάσταση νέων γεωργών, τα σχέδια βελτίωσης, η βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία, οι ομάδες και οργανώσεις παραγωγών και η Συνεργασία στον αγροτικό τομέα με στόχο την εισαγωγή καινοτόμων ιδεών στο χώρο, αποτελούν ορισμένα από εκείνα τα μέτρα/εργαλεία τα οποία έρχονται να τονώσουν τον αγροδιατροφικό τομέα των Κυκλάδων.

Ειδικές παρεμβάσεις επίσης έχουν προβλεφθεί για την τόνωση της νησιωτικότητας και την αύξηση του ποσού ενίσχυσης σε διάφορες δράσεις του νέου ΠΑΑ, όπως στο μέτρο των νέων αγροτών με την αύξηση του ποσού ατομικής ενίσχυσης από 17.000 € σε 22.000 € και στα κριτήρια βαθμολογίας, πριμοδοτώντας επιπλέον τα χαρακτηριστικά, ορεινότητα και νησιωτικότητα του τόπου μόνιμης κατοικίας των αρχηγών εκμεταλλεύσεων.
Το μέτρο αυτό, ο προϋπολογισμός του οποίου αναμένεται να αυξηθεί στα 70 εκατ. €. εφαρμόζεται για πρώτη φορά και ενισχύει μικρές γεωργικές εκμεταλλεύσεις, όπως αυτές που απαντώνται στα μικρά νησιά του Αιγαίου και θα αποτελέσει ένα σημαντικό εργαλείο ενίσχυσης με δεδομένο ότι δεν απαιτείται και ιδιωτική συμμετοχή από τους δικαιούχους.
Επίσης υπάρχουν ειδικά Μέτρα - κίνητρα για ενίσχυση του εκσυγχρονισμού των Γεωργικών Εκμεταλλεύσεων (Σχέδια Βελτίωσης):
Για τις νησιωτικές περιοχές το ποσοστό ενίσχυσης ανέρχεται σε 75% και μπορεί να φτάσει και στο 85%, στις περιπτώσεις των νέων γεωργών και σε συλλογικές επενδύσεις.
Στα ίδια επίπεδα θα διαμορφωθούν και οι ενισχύσεις στη μεταποίηση και Εμπορία Γεωργικών Προϊόντων, φτάνοντας μάλιστα στις περιπτώσεις δικαιούχων που συνδέονται με συγχωνεύσεις οργανώσεων παραγωγών στο 90% .
Ειδικό πρόγραμμα ενισχύσεων ύψους 24 εκατ. ευρώ για τη τρέχουσα προγραμματική περίοδο, το αποκαλούμενο πρόγραμμα μικρών νησιών Αιγαίου, εφαρμόζεται κάθε χρόνο, ώστε να τονώσει τον αγροδιατροφικό τομέα της Περιφέρειας σε δύο βασικούς άξονες
α) σε αυτόν της ενίσχυσης της μεταφοράς πρώτων υλών από την ηπειρωτική Ελλάδα στα μικρά νησιά (π.χ. ζωοτροφές, άλευρα) και
β) σε αυτόν της ενίσχυσης της τοπικής γεωργικής παραγωγής και των παραδοσιακών εξαγωγών από τα μικρά νησιά (π.χ. φυτική παραγωγή, μελισσοκομία, ενίσχυση γάλακτος).
Η χρηματοδότηση επιμερίζεται ανά τομείς ενισχύσεων. Σημειώνεται ότι ο προϋπολογισμός του 2019 θα είναι ενισχυμένος επιπλέον κατά 1 εκ. € στον τομέα των ζωοτροφών και κατά 340.000 € στον τομέα του γάλακτος.
Για το τρέχον (2018) έτος θα υπάρξουν ανάλογες τροποποιήσεις, μόλις ολοκληρωθούν οι υπολειπόμενες πληρωμές του έτους ενίσχυσης 2017.
Στα πλαίσια της διαδικασίας ενδιάμεσης αναθεώρησης (omnibus) έχει δεσμευτεί ο Επίτροπος για την αύξηση του συνολικού ποσού του ειδικού αυτού προγράμματος από τα 24 εκατ. που είναι σήμερα στα 40 εκ.
LEADER – Στρατηγικές Τοπικής Ανάπτυξης. Εγκρίθηκαν όλα τα τοπικά προγράμματα για τις νησιωτικές περιοχές που πληρούσαν τα κριτήρια της σχετικής προκήρυξης.
Προγράμματα Προώθησης Αγροτικών Προϊόντων στα πλαίσια ευρωπαϊκών κανονισμών. Συμμετέχουν τα τοπικά προϊόντα Γραβιέρα Νάξου καθώς και προϊόντα ΠΟΠ Σαντορίνης (συνολικού ύψους ~ 5,6 εκ)

Ειδικά για τα εγγειοβελτιωτικά έργα θα σταθώ στο φράγμα του Τσικαλαριού, που οι εργασίες του, μετά το ξεμπλοκάρισμα που κάναμε εξελίσσονται κανονικά
Η αλιεία αποτελεί αυτή την περίοδο ένα χώρο που θα γίνουν σημαντικές παρεμβάσεις. Βρίσκεται ήδη σε επεξεργασία νέος νόμος για τις κυρώσεις, ο οποίος θα αποτρέπει την παράνομη και λαθραία αλιεία, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην ιχνηλασιμότητα των αλιευτικών προϊόντων.
Εργαλείο σε αυτή την προσπάθεια είναι το Εθνικό Πρόγραμμα Συλλογής Αλιευτικών Δεδομένων. Υπογράψαμε το φθινόπωρο του 2017 τη σχετική σύμβαση ανάθεσής του με το ΕΛΚΕΘΕ.
Ένα πρόγραμμα που δεν υλοποιούνταν, παρότι αποτελεί το βασικό εργαλείο κάθε χώρας για να μπορεί να διαχειριστεί βιώσιμα και αειφόρα, τα ιχθυοαποθέματά της και να διατηρεί βιώσιμο το επάγγελμα των αλιέων.
Στα πλαίσια του Leader αλιείας επιλέχθηκαν για χρηματοδότηση συνολικά 2 Στρατηγικές Τοπικής Ανάπτυξης στην Περιφέρεια, με περιοχές παρέμβασης τις Π. Ε. Κυκλάδων και Δωδεκανήσου (εκτός της πόλεως της Ρόδου), συνολικής δημόσιας δαπάνης 5,3 εκ. €.
Για τη δράση «Οριστική παύση των αλιευτικών δραστηριοτήτων», στο Νότιο Αιγαίο τα σκάφη που θα συμμετέχουν στη δράση είναι 132 με συνολικό προϋπολογισμό 10,4 εκατ. € για τις Κυκλάδες 39 σκάφη 2,9 εκατ, ευρώ.

Κι έρχομαι σε ένα θέμα που έχει σχέση με τη διακίνηση του αιγοπρόβειου γάλακτος. Είναι γεγονός ότι βιώνουμε μία κρίση στον γαλακτοκομικό τομέα. Για να την αντιμετωπίσουμε πρέπει να εξακριβώσουμε τις πραγματικές διαστάσεις της, αλλά και τα αίτια που την προκαλούν.
Σε όσους μιλούν για επιβολή απαγορεύσεων έναντι των πιέσεων που δέχονται οι τιμές στο γάλα, η απάντηση είναι απλή: Στο πλαίσιο λειτουργίας της Ε.Ε, που ασφαλώς το αποδεχόμαστε, η διακίνηση γάλακτος μεταξύ των ΚΜ, για τη μεταποίηση και παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων ή άλλων τροφίμων δεν αντίκειται στην εθνική και ενωσιακή νομοθεσία.
Οι ποσότητες γάλακτος που εισέρχονται στη χώρα βάσει του τελωνειακού κώδικα της ΕΕ από τη στιγμή που μεταποιούνται ουσιωδώς στη χώρα μας, το τελικώς παραγόμενο θερμικά επεξεργασμένο γάλα ή γαλακτοκομικό προϊόν χαρακτηρίζεται ελληνικό προϊόν.
Τι κάναμε όμως εμείς για να υπερασπιστούμε τη ντόπια γαλακτοπαραγωγή από αυτό που βλέπαμε ότι ερχόταν;
Μετά από έντονη και επίπονη διαβούλευση στο πλαίσιο της ΕΕ, θεσπίσαμε με το Νόμο 4492/2017 την υποχρεωτική αναγραφή προέλευσης του γάλακτος στα γαλακτοκομικά προϊόντα, με σκοπό να λειτουργήσει προς την κατεύθυνση της βελτίωσης της διαφάνειας της αγοράς και της αποφυγής παραπλάνησης του καταναλωτή.
Η υποχρεωτική αναγραφή προέλευσης αφορά στο σύνολο των γαλακτοκομικών προϊόντων και όχι μόνο στα προϊόντα ΠΟΠ, όπως η φέτα, που είχαν ήδη ως τέτοια ειδική προστασία. Δεν μπορούσε ο ΕΛΟΓΑΚ να κάνει ισοζύγιο σε προϊόντα που δεν ήταν ΠΟΠ.
Την ίδια ώρα θεσπίσαμε και την υποχρεωτική πληρωμή όλων των νωπών και ευαλλοίωτων προϊόντων σε 60 ημέρες.
Πριν μπούμε στα του ελέγχου, που ασφαλώς είναι τα σημαντικότερα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα:
Η τιμή παραγωγού των κτηνοτροφικών προϊόντων, όπως είναι το γάλα, τόσο στην ελληνική όσο και στην ευρωπαϊκή αγορά, διαμορφώνεται ελεύθερα με βάση την προσφορά και τη ζήτηση και δεν υπάρχει δυνατότητα κρατικής παρέμβασης στον καθορισμό της.
Είναι σημαντικό όμως να διερευνηθεί συνολικότερα ο έλεγχος της λειτουργίας του υγιούς ανταγωνισμού στην αγορά, τα φαινόμενα αισχροκέρδειας αλλά και τις τυχόν εναρμονισμένες πρακτικές αρμοδιότητας της Επιτροπής Ανταγωνισμού.
Τα περί παρέμβασης του εισαγγελέα που ζητάει μια μερίδα κτηνοτρόφων ασφαλώς και δεν στέκουν. Δεν έχει κανένα δικαίωμα να ζητήσει κάτι τέτοιο ο Υπουργός. Πως τότε θα βοηθήσουμε το κλάδο; Σίγουρα όχι παρεμβαίνοντας στην αγορά γιατί τόσο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού «μας περιμένει στη γωνία».
Αν συμβαίνει κάτι διαφορετικό θα φανεί στους ελέγχους που τονίζω για μια ακόμη φορά θα είναι συνεχείς και εξαντλητικοί.
Αν θέλουν οι κτηνοτρόφοι ουσιαστική συμμετοχή στη λειτουργία του ΕΛΟΓΑΚ η Κυβέρνηση δεν θα είχε καμία αντίρρηση, ακόμη και να τους παραδώσει τη διαχείρισή του.
Αλλά με ποιο τρόπο; Με ποια οντότητα θα αναλάβουν αυτό το έργο; Με ποια Διεπαγγελματική Οργάνωση;
Έχουμε συναντηθεί πολλές φορές… εξακολουθώ να έχω μπροστά μου δύο αντικρουόμενες αιτήσεις αναγνώρισης διεπαγγελματικών οργανώσεων για τη ΦΕΤΑ, για ένα θεσμό, που έπρεπε να έχει δημιουργηθεί εδώ και δεκαετίες, ώστε να έχει χαράξει και υλοποιήσει στρατηγική ανάπτυξης και αυτοκάθαρσης του χώρου και ένα εξώδικο, επειδή προσπαθώ να επιτευχθεί εθνική συνεννόηση.
Δε μπορεί να δίνουμε μάχες στα πλαίσια των διεθνών συμφωνιών της Ε.Ε. με τις τρίτες χώρες, μέσα σε δύσκολες συνθήκες και προδιαγεγραμμένες αποφάσεις για την υπεράσπιση της φέτας και να μην μπορούμε να συνεννοηθούμε. Όπως επίσης δεν μπορεί να διαθέτουμε περισσότερα από 160 εκατ. ευρώ το χρόνο για τη στήριξη των ποιοτικών μας προϊόντων στις διεθνείς αγορές, με σημαία μάλιστα τη φέτα και να λειτουργούμε διασπαστικά.

Ανακοινώθηκαν συγκεκριμένα μέτρα, με σπουδαιότερο αυτό της αύξησης των συνδεδεμένων ενισχύσεων των κτηνοτρόφων:

-Αυξήσαμε τους δικαιούχους, από 33.000 το 2016 σε 49500 το 2017, δηλαδή αύξηση 49%.

-Αυξήσαμε το συνολικό ποσό από 47,5 εκατ. ευρώ σε 87,3 εκατ. ευρώ, δηλαδή σχεδόν στο διπλάσιο.

-Για τους αιγοπροβατοτρόφους, από 6,2 ευρώ ανά ζώο το 2016 δόθηκε 9,7 ευρώ ανά ζώο.

-Για τους αγελαδοτρόφους, από 140 ευρώ το ζώο το 2016, δόθηκαν 192,5 ευρώ ανά ζώο.

Επίσης παρακολουθούμε στενά την εξέλιξη της αγοράς. Εάν χρειαστεί να γίνουν και άλλες παρεμβάσεις, θα το εξετάσουμε.

Εξετάζουμε επίσης το ενδεχόμενο απορρόφησης αποθεμάτων τυριών μέσα από την υλοποίηση των προγραμμάτων του Ταμείου Ευρωπαϊκής Βοήθειας Απόρων Εποπτείας του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Ο επίσημος έλεγχος της αγοράς είναι αποκλειστική ευθύνη της Κυβέρνησης, όλων των συναρμόδιων Υπουργείων.
Όμως δεν είναι εξίσου σημαντικό και το θέμα του αυτοελέγχου της αγοράς, πόσο μάλλον σε περιόδους όπου η δημόσια διοίκηση βιώνει έντονα τα φαινόμενα της υποστελέχωσης και της έλλειψης πόρων;
Ο αυτοέλεγχος όμως προϋποθέτει συνεννόηση.
Προϋποθέτει εμπιστοσύνη, αποτελεσματική επικοινωνία και χάραξη κοινής στρατηγικής. Η ίδια η αγορά γνωρίζει αυτό που πολλές φορές ο επίσημος έλεγχος δεν μπορεί να διαπιστώσει.

Αλλά, τα μηνύματα δεν είναι ευοίωνα, όταν αντιμετωπίζουμε:
1) δύο αντικρουόμενες αιτήσεις αναγνώρισης διεπαγγελματικών οργανώσεων για τη ΦΕΤΑ, και
2) εξώδικα στο Υπουργείο επειδή καταβάλουμε προσπάθεια επίτευξης εθνικής συνεννόησης.

Επειδή μπορεί η διχόνοια να είναι κατάρα, η ομόνοια όνειρο απατηλό, όμως η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Γι αυτό θα επαναλάβω για μια ακόμη φορά την έκκλησή μου προς όλους τους εμπλεκόμενους να’ρθούν σε συνεννόηση για τη δημιουργία μίας Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης για τη ΦΕΤΑ.